Choroba mokrego ogona

O chorobie mokrego ogona (zwanej też chorobą mokrego tułowia) przypuszcza się, że jest uwarunkowana przez stres i najczęściej dotyka młode chomiki, w okresie przyzwyczajnia, a to jest stresowny okres. Dlatego ważne jest, jak kupuje się nowego chomika, żeby jego klatka była przygotowana, zanim się go przywiezie do domu i sam chomik został zostawiony na parę dni w zupełnym spokoju (podawać tylko pokarm), żeby mógł się przyzwyczaić do nowego otoczenia i zredukować w ten sposób stres do minimum. Jeżeli rozmnaża się chomiki, nie należy oddawać młodych w wieku poniżej 6 tyg. Przypuszcza się także, że choroba mokrego ogona jest zwiazana ze złymi warunkami hodowli, a to jest również stres dla chomika. Choroba mokrego tułowia jest infekcją bakteryjną lub zabużeniem równowagi naturalnej bakterii występującej w zołądku chomika lub jego jelicie i często jest mylona z biegunką. Choć chomik z chorobą mokrego tułowia ma biegunkę, to biegunka ta jest tak silna, że chomik jest mokry i zabrudzony kałem nie tylko wokół odbytnicy, ale również wokół pasa i ogona. Biegunce towarzyszy bardzo nieprzyjemny zapach. Kupki chomika są jasne, bardzo miękie i mogą zawierac śluz. Chomik często jest apatyczny, porusza się z trudem na sztywnych nogach i może kwiczeć z bólu. Niekiedy może dojść do wypadnięcia jelita grubego.
Symptomy trwają 7 dni ale bywa, że chomik umiera w ciagu 24 godzin od wystąpienia choroby. Dlatego jest bardzo ważne, żeby zawieść chomika do weterynarza jak tylko pojawią się symptomy tej choroby. Chomiki chore na chorobę mokrego tułowia często umierają w wyniku odwodnienia albo z powodu wygłodzenia. A także z powodu wypadnięcia jelita grubego w wyniku biegunki przez odbyt. Leczenie weterynaryjne polega na podawaniu antybiotykow, środków hamujących biegunkę, i zapobiegających odwodnieniu. Chomik powinien być trzymany w cieple i w całkowitym spokoju. Choroba mokrego tułowia jest bardzo zarazliwa dla innych chomików, a więc należy chorego chomika natychmiast odizolować od innych chomików. Należy także myć ręce po kazdym kontakcie z chorym chomikiem, aby nie zarazić innych chomików. Dobrze jest tez od czasu do czasu usuwać kupy chomika z klatki i myć i dezynfekowac klatkę płynem do dezynfekcji klatek dla małych zwierząt. Jednak, aby zredukować stres do minimum, nie należy czyścić klatki częściej niz raz na 2 dni. Wszelkie klatki i wyposażenie po chomikach zmarłych na chorobę mokrej tułowia, powinny być wyparzone wrząca woda i natchmiast wydezynfekowne płynem do dezynfekcji klatek dla małych zwierząt, a potem pozostawione do wywietrzenia na kilka tygodni, zanim się je przeznaczy dla innych chomików (jeszcze lepiej je wyrzucić, ale przedtem zniszczyć, żeby je ktoś przypadkiem nie znalazł i nie wziął dla swoich chomików). Choroba mokrego tułowia występuje u chomikow syryjskich. U dżungarków jest nie spotykana. Skłonność do choroby mokrego tułowia może być przekazywana genetycznie, dlatego lepiej nie rozmnażać chomików wyleczonych z tej choroby.